Maar dan moet je die verschillen wel eerst kennen om te weten of je ermee kunt en wilt leven. Als mediator en (in het verleden) adviseur en onderhandelaar in de medische wereld hebben we geconstateerd dat samenwerkingsproblemen bijna altijd over dezelfde thema's gaan. En dat geldt voor huisartsen zowel als orthodontisten, tandartsen, verloskundigen en fysiotherapeuten...... Het gaat om onderwerpen die essentieel zijn voor de inhoud, de vorm van de samenwerking en voor de personen die er deel van uit (gaan) maken. Wij noemen ze daarom kernthema's. Steeds blijkt er te weinig inzicht te zijn (geweest) in elkaars verwachtingen, ideeën, wensen, meningen, mogelijkheden en doelen. En is er te weinig zicht op de persoonlijkheid en het karakter van de ander. 
‌
‌Een, waargebeurde, casus.
Mede gestimuleerd door zijn partner gaat deze huisarts op zoek naar een collega om 'buiten de deur' te gaan samenwerken. De ideale collega wordt gevonden. Ze kennen elkaar al jaren vanuit de Hagro, een bestuur en zelfs uit de studententijd. Qua karakter en persoonlijkheid lijken ze een goede match. De een vindt de ander ‘prettig beschouwend’ terwijl hij haar juist zo ‘lekker slagvaardig’ vindt. De gesprekken komen op gang, plannen worden gemaakt en ook de partners schuiven regelmatig aan. Besloten wordt om onder één dak te gaan werken.

Er wordt een geschikt pand gevonden en gekocht. De voorbereidingen zijn in volle gang, het is hectisch. De financiering, contracten en de samenwerkingsovereenkomst moeten worden geregeld, computersystemen en administraties geïntegreerd. Er wordt verbouwd, ruimtes verdeeld, de kleurstelling bepaald, geschilderd, ingericht en aangekleed. Alle partijen en patiënten moeten op tijd worden geïnformeerd. De assistenten zijn druk met ‘van alles en nog wat’, bestellen en de aanstaande verhuizing.

En dan - één week voor de verhuizing - zegt een van de huisartsen “en ik doe het toch maar niet ..." Ze dachten elkaar te kennen, maar in de aanloop naar de samenwerking werden andere kanten van hun persoonlijkheid en karakter zichtbaar. De geprezen besluitvaardigheid werd bij nadere kennismaking meer drammerigheid en het beschouwende bleek besluiteloosheid. Waarop de een dacht: beter ten halve gekeerd, dan ten hele gedwaald! 
‌
‌U kunt zich de 'consternatie' voorstellen. De moraal? Een samenwerking vraagt meer dan een goed gevoel, vertrouwen en goede gesprekken. Het vergt een grondige verkenning van inhoud en personen. Het zijn immers de verschillen waar het om gaat. En pas als u die kent, kunt u beslissen of u er mee kunt of wilt leven. Zorg daarom voor een goed fundament onder uw samenwerking. Doe dat bij de start als 't kan, bij de komst van een nieuwe collega of alsnog bij een bestaande samenwerking. Wij kunnen daar voor zorgen samen met alle leden van uw (toekomstige) samenwerking.
‌
‌
Succes is niet gebaseerd op de hoeveelheid, maar op de kwaliteit van geinvesteerde tijd. 
‌(Arianna Huffington)